“พระนางพญา” เป็น 1 ใน 5 พระเบญจภาคีเนื้อดิน ตำนานยุคแรกสุด คือ พระมารดาของพระนเศวรหรือพระวิสุทธิ์กษัตรีเป็นผู้สร้างพระนางพญาพบอยู่ในพระเจดีย์และบริเวณวัดนางพญา จังหวัดพิษณุโลก
พระนางพญา แห่งวัดนางพญา เป็นพระเนื้อดินเผา องค์พระจึงมีสีไม่เหมือนกันและเนื้อดินมีขนาดแตกต่างขึ้นอยู่กับหดตัวของดินเมื่อถูกเผาตามอุณหภูมิ พุทธศิลป์ผสมผสานระหว่างศิลปะสุโขทัยและอยุธยา ผ่านกาลเวลามานานจึงมีรอยเหี่ยวย่นจากการหดตัวของมวลสารปัจจุบันพระนางพญาจึงได้ถูกจัดให้เข้ามาอยู่ในชุดเบญจาภาคี เพราะเป็นพระเครื่องที่สุดยอดปรารถนาของนักนิยมพระเครื่อง ผู้ใดได้ครอบครองเป็นเจ้าของเชื่อว่าผู้นั้นเปี่ยมด้วยวาสนา บารมี
หลักฐานการสร้างและการค้นพบมาแต่โบราณ และด้วยพุทธลักษณะอันงดงาม กอปรกับพุทธคุณที่ปรากฏเป็นเลิศทั้งเมตตามหานิยม อำนาจวาสนาบารมี แคล้วคลาด คงกระพันชาตรี เป็นที่กล่าวขาน จึงได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในห้า”พระเบญจภาคี”
มาถึงทุกวันนี้
